In 1882 werd hier door ‘Het Bureel van Weldadigheid’, een voorloper van het huidige OCMW, een godshuis voor behoeftige oude vrouwen opgericht. Toen het later vergroot werd, kwam er woongelegenheid voor 36 vrouwen. Nadien zou het een verblijfplaats worden voor studerende verpleegkundigen. Enkele jaren geleden waren er in het pand nog enkele psychiatrische patiënten, die er woonden binnen het kader van Beschut Wonen. In 2011 kwam Huis de Fraula leeg te staan, omdat het niet langer voldeed aan de normen van hedendaags wonen. Snel nadien werd het pand gekraakt. De krakers zetten de deuren van het huis open, en bouwden een goede band op met de buurtbewoners. Ze baatten er een geefwinkel uit, en de binnenkoer deed dienst als buurtcafé. In 2015 probeerde het OCMW om het pand te verkopen, wat leidde tot protest bij de buurtbewoners. In 2016 besliste het OCMW finaal om Huis de Fraula niet te verkopen en om het te renoveren. Na renovatie zal het terug dienst doen als beschutte plaats waar mensen met een psychiatrische problematiek veilig kunnen wonen.
De mozaïek is een afbeelding van een pelikaan. De pelikaan is al sinds de Middeleeuwen het symbool van altruïsme en barmhartigheid. Volgens de legende pikt een moederpelikaan haar borst open om haar hongerende jongen met haar eigen bloed te voeden. Om die reden komt de pelikaan vaak voor in het embleem of logo van de voorlopers van het OCMW.