Monique Verdickt, moeder van 8 kinderen, werd in mei 1992 aangesproken om overtollige kleertjes af te staan aan kansarme ouders. Na enkele keren ging ze op zoek naar een dienst die zich richtte op moeders met jonge kinderen. Deze bleek niet echt te bestaan. Om aan de vraag te kunnen voldoen, werden kennissen en vrienden aangesproken om spullen te verzamelen en al vlug kon zij steunen op enkele vrijwilligers.
Er werd gestart met het stockeren in een studentenkamer; daarna werd er verhuisd naar een garage, maar deze werd ook vlug te klein. Uiteindelijk belandden we in de Helmstraat in twee huurhuizen van de Stad Antwerpen. Pas in september 2008 werden deze huurhuizen aangekocht na een grote sponsoractie.
De VZW Moeders voor Moeders werd officieel opgericht op 8 juni 1994. Op dit ogenblik beschikt de VZW over 4 aanpalende panden in de Helmstraat.
Bij het grote publiek is Moeders voor Moeders vooral bekend omwille van de vondelingenluik, die er is sinds 2000. Het vondelingenluik is er om een radeloze moeder de kans te geven haar kindje anoniem een warme en veilige thuis te geven. In het luik ligt een omslag die de moeder kan mee nemen. De omslag bevat een unieke identificatie waarmee de moeder tot 6 maanden lang tijd heeft om terug contact op te nemen met het kind. Na die periode wordt het kind definitief ondergebracht in een pleeggezin of geadopteerd. Het gebruik van een vondelingenluik dateert uit de Middeleeuwen, toen sommige kloosters een luik hadden in de kloostermuur.
Sinds 2000 zijn er een 10-tal baby’s te vondeling gelegd door wanhopige moeders.
De mozaïek is een afbeelding van een klavertje 4. Slecht 0,1% van de klaverblaadjes wordt een klavertje 4. Omdat klavertjes 4 zo uitzonderlijk zijn worden ze traditioneel aanzien als geluksbrengers.